دشمن آمده بود تا کمر ایران را بشکند، غرب با تمام تجهیزات و توان نظامی خود او را در این کار یاری می کردند. آنها آمده اند تا صدای انقلاب مردم ایران را در نطفه خفه کنند.
تمام برنامه ریزی ها و نقشه های ریخته شده، پیروزی صدام و فتح تهران را فریاد می زد. آنها هیچ شکی نداشتند. حق هم داشتند، مگر می شود با دستان خالی بدون کمک و در حالی که تمام دنیا مقابل تو ایستاده است، با دشمن جنگید و پیروز شد.
ولی مردان و زنان این سرزمین با اقتدا به مولایشان علی (ع) کمر بستند به نابودی دشمن. حضرت علی در جنگ جمل خطاب به فرزندش محمد حنفیه فرمود:

                     
انفجارهای مهیب، زمین را به شدت لرزاند. صدای غرش توپ و خمپاره و کاتیوشا در هم پیچیده شد. گلوله ها- با گراهای از پیش تعیین شده- روی هدف ها کوبیده شد. صدای فریاد و نعره سربازان عراقی از هر طرف بلند شد... همه جا بو و رنگ سرب به خود گرفته بود. چشم ها سرخ و تار شده بود.
محمد دستی روی آستین پیراهنش کشید و بعد آن را روی چشم هایش فشار داد. سوزشی تا مغز استخوانش نفوذ کرد. بادی از سمت کارون شروع به وزیدن کرد. گرد و خاک با بوی نفت در هوا پخش شد.
"بوی نفت است."
این را محمد گفت و به دنبال بیسیم چی اش گشت. بیسیمچی مشتهای سیاه شده اش را روی چشم هایش می مالید. چیزی در دل محمد فرو ریخت. در تمام مدتی که نقشه عملیات را کشیده بود، به لوله های نفت فکر نکرده بود. باد، درست به طرف نیروهای او می وزید. ترسی به وجودش چنگ انداخت. زیر لب خدا را صدا زد. ناگهان نگاهش به طرف جنگل کشیده شد. صدای ترق و ترق شاخ و برگ درختها با انفجار گلوله در هم پیچید. شعله های آتش و دود از دل جنگل به آسمان چنگ انداخت. سینه ها به خارش افتاد. از همه جا صدای سرفه به گوش می رسید. داغی هوا صورتها را می سوزاند. سرها از بوی نفت و دود به دوران افتاده بود. تعدادی از نیروها پراکنده روی زمین افتاده بودند.

وقتی قرار بود اتحادیه اروپا شکل بگیرد، همه کشورهایی که خواهان ملحق شدن به این اتحادیه بودند، باید نظر مردم را برای این الحاق و اتحاد جویا می شدند و در صورتی که مردم به این اتحاد رای مثبت می دادند، می توانستند به اتحادیه اروپا ملحق شوند. اما چگونه است که اکنون طرح آمریکایی ارائه شده از سوی عربستان برای الحاق بحرین به این کشور، بدون هیچ نظرخواهی از سوی مردم به امضا می رسد و مدعیان دروغین دموکراسی در دنیا نیز نه تنها نظاره گر اجرای این طرح هستند، بلکه تمام تلاش خود را برای محقق شدن آن به کار گرفته اند. اعتراض مردم بحرین در خیابان ها برای رساندن صدای مخالفتشان با این طرح به بدترین شکل ممکن پاسخ داده شد و کشورهای غربی فقط مهر سکوت را بر لبهای خود زدند.